Plaatsen > Sleen
Sleen is een esdorp, ontstaan in de vroege middeleeuwen op de hogere zandgronden van het Drents Plateau. Het dorp heeft enkele essen aan de oostzijde en een zeer grote kerkbrink. Na de Tweede Wereldoorlog is Sleen aan de zuidzijde sterk uitgebreid.
Bezienswaardigheden
De Hervormde kerk is een forse driebeukige kerk met een smaller, driezijdig gesloten koor en een toren van drie geledingen met ingesnoerde naaldspits. Het gotische koor ontstond waarschijnlijk aan het einde van de veertiende eeuw. In het begin van de vijftiende eeuw ontstonden eerst de toren en daarna het schip, beiden in gotische stijl. Rond 1500 is het koor verhoogd.
In 1705 stortte de torenspits op de kerk, waarbij een deel van de gewelven werd vernield. Bij een ingrijpende restauratie in 1882-’83, onder leiding van C.H. Peters en met advies van P.J.H. Cuypers, werd de kerk geheel ommetseld. Nadat in 1867 de spits was afgebrand, kreeg de toren een lantaarnbekroning, die in 1923 door de huidige naaldspits werd vervangen. In 1962-’66 is de kerk nogmaals ingrijpend gerestaureerd en is een nieuwe consistorie toegevoegd.
Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven (schip), een netgewelf (koor) en een half stergewelf (koorsluiting). De gewelven zijn rond 1500 aangebracht bij de verhoging van het koor. De gewelfschilderingen van Jan van Aken en zijn broer zijn thans onder een pleisterlaag verborgen. Tot de inventaris behoren een zandstenen doopvont (eerste helft dertiende eeuw), een laat-maniëristische preekstoel (1668) en een door J.J. Vollebregt verbouwd orgel (1846, uitgebreid in 1905) in een mogelijk achttiende-eeuwse kast. Het oorspronkelijk in het kruisherenklooster te Sint-Agatha geplaatste orgel is sinds 1949 in Sleen aanwezig (laatste restauratie in 1990-’92). Voor de westgevel van de kerk staat een borstbeeld van de Drentse publicist dr. Jan Naarding, geplaatst kort na 1963. De pastoriie “Dona nobis pacem” (Menso Altingstraat 2) is een eenlaagspand uit circa 1840 met een aangebouwde schuur. Het is circa 1935 gebouwd.