Plaatsen > Petten
Petten is een dorp in de gemeente Zijpe in de provincie Noord-Holland. Petten ligt aan de voet van de 5,5 km. Hondsbossche Zeewering. Petten is een badplaats met ca. 1500 vaste inwoners.
Op de grens van het duingebied De Pettemer Duinen (34 ha) en de Hondsbossche Zeewering ligt het huidige, vierde dorp, dat dateert uit 1946. Het eerste dorp werd verzwolgen door de zee, ook het tweede dorpje ging grotendeels verloren door overstromingen en het derde dorp werd in de tweede wereldoorlog door de Duitsers afgebroken in het kader van de Atlantik-wall.
In 1946 werd begonnen met de wederopbouw, toen ook verloor Petten haar autonome status en werd samengevoegd met gemeente Zijpe. De architecten Van de Ban en De Vassy hielden toentertijd al rekening met het opkomend toerisme en ontwierpen huizen, die in de zomermaanden ruimte konden bieden aan “badgasten”.
In Petten was een aardig hervormd kerkje, dat in de Tweede Wereldoorlog verloren is gegaan. Slechts de kerkvloer met vele liggende grafstenen is nog op de oude plaats te vinden. In het verleden vertrokken walvisvaarders vanuit Petten. De begraafplaats uit die tijd is bewaard gebleven en onlangs gerestaureerd. Ook de Engelandvaarders begonnen hier hun reis.
In 1989 vierde Petten haar 1250-jarig bestaan. De naam Petten vindt zijn oorsprong in de drie putten die daar ooit hebben gestaan. Pet betekende put. De putten zijn dan ook nog steeds te vinden in het wapen van Petten.
Nu biedt Petten bezoekers van zee, strand en duin talrijke voorzieningen. De tentoonstelling “Dijk te Kijk”, vertelt over het roemruchte verleden van de Pettemers en toont de geschiedenis van de Hondsbossche Zeewering. Deze dijk stamt uit ca. 1700 en werd met mensenhanden gebouwd, om de eeuwige strijd tegen het water te winnen. Eind jaren 70 werd deze dijk op deltahoogte gebracht. Evenals in voorgaande jaren, ontving ook Petten de Blauwe Vlag. Een onderscheiding van de Europese Unie, voor een schoon en veilig strand.
Tussen Petten en Camperduin, in de Harger- en Pettemerpolder, ligt het natuurreservaat “De Putten”. Dit reservaat is in het midden van de 19e eeuw ontstaan en bestaat in werkelijkheid uit putten, die toen zijn gegraven. De dijkenbouwers van de Hondsbossche zeewering gebruikten kleigrond om de dijken te verhogen en te verstevigen. De gaten die zo ontstonden heten kleiputten. De Putten bevat brak water, een mengsel van zoet regenwater en zou zeewater, dat diep onder de dijk doorsijpelt. Brak water bevat veel voedsel en is daarom geliefd bij veel vogelsoorten, zoals trekvogels. Dit gebied is goed te zien vanaf de Hondsbossche Zeewering.