Plaatsen > Vlissingen
Vermoedelijk vestigden zich hier, aan de monding van de Westerschelde, al in de 7e eeuw mensen die leefden van de visserij en de veerdienst op Vlaanderen.
In de 14e eeuw lieten de graven van Holland en Zeeland de eerste havens graven. Tegenwoordig passeren elk jaar meer dan 50.000 schepen uit alle uithoeken van de wereld. Op zee komt een zeeloods aan boord, op de Westerschelde wisselt een rivierloods hem af. Vanaf het strand en de boulevard kun je de loodsbootjes nog steeds elke dag zien varen.
In de Tachtigjarige Oorlog (1572) joegen de Geuzen vijf dagen na de herovering van Den Briel, de Spanjaarden weg uit Vlissingen. U kent misschien het oude volksrijmpje ” één april verloor Alva zijn bril (Den Briel), aprilletje zes verloor hij zijn fles (Vlissingen)” wel.
Vlissingen lag vaker in de vuurlinie. Zoals in de tijd van Napoleon. En in de Tweede Wereldoorlog, toen de Duitsers tot het einde toe hun stellingen verdedigden tegen de geallieerde luchtaanvallen. Geen huis bleef onbeschadigd. Vandaar dat Vlissingen tegenwoordig niet veel monumenten heeft.
De Oranjemolen heeft de strijd wel overleefd. Deze stellingmolen uit de 17e eeuw staat te pronken op het bolwerk en vangt veel wind! Een eindje verderop ligt het sobere Arsenaalgebouw uit 1823, dat nu een maritiem attractiecentrum is. Langs de Nieuwendijk liggen nog steeds een aantal monumentale panden aan de ene kant en plezierjachtjes in de stadshaven aan de andere kant. Het deftige Lampsinhuis, van een belangrijk reder uit de VOC-tijd, is omgebouwd tot Maritiem Museum Zeeland.
Langs de St. Jacobskerk loop je naar Plein Vierwinden, omzoomd met 17e eeuwse trapgeveltjes en leilinden.
Op het Bellamypark, een oude gedempte haven, speelt zich tegenwoordig het uitgaansleven af. Vlissingen bruist als de branding. Het centrum van de stad swingt regelmatig op de tonen van muziek, cabaret en theater. Tijdens het Straatfestival begin juli bijvoorbeeld, als Bløf optreedt in haar thuishaven.
Verder vind je de grootste reptielenzoo van Nederland, Iguana, in Vlissingen.
Als je vanuit het centrum, via de Spuistraat, naar de boulevard loopt kom je langs vier loodshuizen in uitbundige Jugendstil stijl. De boulevard met z’n markante gebouwen biedt een werkelijk schitterend uitzicht op zee en de drukke scheepvaart, pal langs de kust. Eén van de mooiste plekjes is wel het Havenfront, aan het eind van de boulevard. Waar de beloodsing van de schepen een spectaculair schouwspel vormt. Niet voor niets houdt Vlissingen’s held, Michiel de Ruyter, vanaf z’n sokkel nog altijd een oogje in het zeil. Veel standbeelden sieren de stad, historische en moderne. En vrijwel allemaal tonen ze de verbondenheid met de zee.
Ga je via de boulevard de andere kant op, dus van de stad af, dan hoor je in de verte het windorgel boven de muziek van de branding uit. Uiteindelijk kom je op de Nolledijk met aan de voet daarvan het Nollebos, een fraai wandelgebied met sauna, roei- en kanovijvers.
Badgasten
Het Badstrand en het Nollestrand in Vlissingen zijn in 2004 voor de eerste maal onderscheiden met een Blauwe Vlag.
Het strand in Ritthem en het Kalootstrand zijn onbewaakt, dat wil zeggen dat er geen dagelijks toezicht aanwezig is. Op de overige stranden zijn in de periode gelegen tussen 15 mei en 15 september dagelijks strandwachten aanwezig welke waken over uw veiligheid.
Op het Badstrand vindt u de hoofdpost, deze is geopend tussen 9.45 en 18.15 uur, tijdens topzomerse dagen tot 20.00 uur. Aan de Nolledijk, ter hoogte van het strandpaviljoen bevindt zich post Nollestrand, en ter hoogte van strand Westduin is in de hoogseizoenweken tijdens goed strandweer post Duinstrand operationeel.
Op enkele tientallen meters afstand van het badstrand ligt een belangrijke vaargeul waar zeeschepen varen. Deze schepen zijn op weg naar of vertrekkend uit de havens van o.a. Vlissingen, Terneuzen of Antwerpen. Doordat de vaargeul zo dicht voor de kust ligt, kunnen vooral de vertrekkende schepen een vloedgolf veroorzaken op het badstrand. Een door scheepvaart veroorzaakte vloedgolf kan in kracht en omvang enorm variëren. Soms trekt het water enkele decimeters weg, om vervolgens met een klein golfje terug te komen. Maar niet zelden trekt het water zich enkele tientallen meters terug, waarna een zeer krachtige vloedgolf volgt waarin zelfs volwassen personen zich nog maar amper op de been kunnen houden.