Om 10:00 uur op Koningsdag zingt Nederland het Wilhelmus en op Vlieland zingen ze daarna ook het Vlielands Volkslied. Als je Vlielands Volkslied zegt, dan zeg je Gerrit Donia. Gerrit Donia (1876-1948) was onderwijzer en wethouder op Vlieland. Hij werd geboren op 19 april 1876 te Franeker en kwam in 1902 als onderwijzer naar Vlieland dat toen nog amper door het toerisme was ontdekt.

Hij heeft er voor gezorgd heeft dat er in 1960 een vakantieverblijf kwam op Vlieland, het Doniahuis. De gasten waren vooral groepen, veelal scholen die waren aangesloten bij Stichting Volksonderwijs. Deze stichting was eigenaar van het Doniahuis op Vlieland.

Gerrit Donia heeft gedurende de eerste helft van de 20ste eeuw een prominente rol gespeeld in de Vlielander gemeenschap, in die tijd 700 inwoners. Tot 31 december 1935 werkte Donia als onderwijzer aan de openbare lagere school. Van 1931 tot aan zijn dood op 3 december 1948 vervulde hij het ambt van wethouder. 

Donia is de schrijver van de tekst van het Vlielands volkslied:

Er ligt aan ’t ruwe Noordzeestrand
Beschermd door duinenrij
Een plekje grond in omtrek klein
Gering ook van waardij
Hoe klein het echter ook mag zijn
Wij houden ’t hoog in eer
Geen land op aard’ dat meer bekoort
Geen plekje boeit er meer 

Refrein
Vlieland, Vlieland te midden der zee
Voor Vlieland, voor Vlieland een hiep hiep hiep hoezee
Voor Vlieland, voor Vlieland een hiep hiep hiep hoezee 

Daar speelden w’ongestoord aan zee
In duinen en vallei
Daar was een blijde jeugd ons deel
Van zorg en kommer vrij
Waar ook het lot ons hene voert
Oost,, west naar zuid of noord
D’herrinnering aan de plek der jeugd
Leeft in ons hart steeds voort 

Ver buiten ’s werelds wild gewoel
Ontvlucht door menigeen
Een speelbal slechts van wind en zee
Ligt ’t eenzaam oord daarheen
Toch minnen wij dat plekje grond
Wat ook gebeuren moog’
Zij ‘t anderen vaak tot spot of hoon
Wij houden Vlieland hoog