Plaatsen > Stavoren

Stavoren (Fries: Starum ) is een stadje ( hanzestad ) in de gemeente Nijefurd met 996 inwoners (per 1 januari 2003 ). Het stadje ligt in het uiterste zuidwesten van Friesland aan drie kanten ingesloten door het IJsselmeer .

Stavoren is het oudste stadje van alle Friese steden. De plaats is rond het jaar 900 ontstaan langs een waterloop en kreeg in 1118 stadsrechten van keizer Hendrik V. Het was een belangrijke handelsstad met handel tot in Engeland en Zweden. In 1385 werd Stavoren dan ook lid van de Hanze. Aan het eind van de Middeleeuwen raakte het stadje in verval. Op dit feit is het verhaal Het Vrouwtje van Stavoren gebaseerd. De legende van ‘De vrouwe van Stavoren’ is door het standbeeldje in het dorp vereeuwigd. In Stavoren is een van de grootste gemalen van Europa, het ‘Hooglandgemaal’ en het graf van de Friese koning Aldgillis (17e eeuw) te bezichtigen.

Na deze tijd van verval kwamen er in de 17e en 18e eeuw weer betere tijden met zeevaart naar verre landen. Maar in de 19e eeuw ging het stadje verder achteruit en van de eens internationale haven bleef niet veel over.

Tegenwoordig is Stavoren de verbinding tussen de spoorlijn van Leeuwarden en Sneek naar Stavoren en de de boot tussen Stavoren en Enkhuizen. De haven is nu thuishaven voor schepen van de bruine vloot .