Plaatsen > Dronrijp
Dronrijp (Dronryp) ligt in de gemeente Menaldumadeel in de provincie Friesland.
Het dorp Dronrijp (Dronryp) ontstond enkele eeuwen voor het begin van de jaartelling op een terp aan een kwelderwal. Na de aanleg van de trekvaart Leeuwarden-Harlingen in 1507 ontwikkelde zich bij de kruising van de vaart met de weg over de kwelderwal een tweede kern (de Brègebuorren) met hoofdzakelijk een handels-, ambachts- en logementfunctie.
Rond het dorp lagen van oudsher verschillende stinzen en buitenplaatsen, waarvan de Schatzenburg behouden is gebleven. Sinds 1868 kreeg Dronrijp een station aan de spoorlijn Leeuwarden-Harlingen. Rond 1870 werd het haventje bij de kerk gedempt. Langs de trekvaart vestigden zich verschillende fabrieken in de periode rond 1900. In 1940 werd de trekvaart gedempt.
Ten zuiden van het dorp werd in 1953 het Harinxmakanaal gegraven. Na de Tweede Wereldoorlog is Dronrijp vooral aan de noordoostzijde uitgebreid, met name voor de forenzen van en naar Leeuwarden. Dronrijp is een beschermd dorpsgezicht.
Bezienswaardigheden
De Hervormde kerk van Dronrijp, oorspronkelijk gewijd aan Sint Salvius, is een éénbeukige kerk met een vijfzijdig gesloten koor, een aangebouwde consistoriekamer en een toren van twee geldingen met traptoren en een achtkantige bovenbouw met opengewerkte bekroning. Van de oorspronkelijke romaanse kerk resteert alleen een gedeelte in de noordmuur van het schip.
In 1504 werd de huidige kerk gebouwd op de plaats van de oorspronkelijke romaanse kerk, waarvan alleen nog een gedeelte in de noordmuur van het schip resteert. Zowel het koor als het schip hebben elk een classicistisch ingangsportaal met een fronton (1650) van Bentheimer zandsteen. Bij de kooromgang worden de drie deugden afgebeeld.
Bij de zuidingang van het schip hangt een gedenksteen van de in Dronrijp geboren sterrenkundige Eise Eisinga. De toren werd gebouwd in 1544 en bevat enkele laat-gotische details. In de toren hangt een klok die door Geert van Wou werd gegoten in 1493.
De binnenkant van de kerk wordt overspannen met een houten tongewelf. In de kerk bevinden zich een zeventiende eeuwse houten koorafsluiting, een preekstoel met doophek en enkele overhuifde kerkenbanken uit dezelfde periode.
Het orgel van Dronrijp werd gebouwd door Arnold en Tobias Bader in 1653. In 1918 werd het instrument gewijzigd door Bakker & Timmenga. Rondom de kerk ligt een verhoogd kerkhof dat wordt omgeven door een negentiende eeuws giet- en smeedijzeren hekwerk op een oudere keermuur.