Plaatsen > Walcheren

Walcheren is een voormalig eiland in de Nederlandse provincie Zeeland, in het westelijk verlengde van Zuid-Beveland, begrensd door de Sloehaven (het voormalige Sloe) in het zuidoosten, de Westerschelde in het zuiden, de Noordzee in het westen en het Veerse Meer in het noordoosten, 216 84 km2, met 110 000 inw. 

Walcheren omvat de gemeenten Middelburg, Veere en Vlissingen.

Het Kanaal door Walcheren, 14,5 km lang, met sluizen in Veere en Vlissingen, fungeert niet alleen voor de scheepvaart, doch ook voor de afwatering van het gebied westelijk ervan. Van de ca. 60 km lange westkust wordt het deel tussen Vrouwenpolder (gem. Veere) en Vlissingen beschermd door duinen, met uitzondering van de uiterste punt, waar de 4 km lange Westkapelse Zeedijk ligt; deze dateert uit begin 16de eeuw en is vele malen beschadigd, hersteld en verbeterd. Het grootste deel van het eiland bestaat uit laag gelegen kleiplaatgronden en poelgronden, beide oorspronkelijk in gebruik als grasland. Het geheel wordt doorsneden door hogere en zavelige stroken kreekruggronden, in gebruik als akker- en tuinbouwgrond. Bij de herverkaveling van het eiland, die na de oorlog volgde op de inundatie van 1944–1945, werden delen van de poelgronden geschikt gemaakt voor akkerbouw.

In de 9de eeuw raakte Walcheren definitief bewoond. Er ontstonden vlucht- of vliedbergen en het eiland werd bedijkt, terwijl na de 12de eeuw nog nieuwe delen, op- en aanwassen, als polder werden toegevoegd: de omgeving van Vrouwenpolder, het gebied van Nieuw- en Sint-Joosland en Arnemuiden. 

Tot 1871 was Walcheren een eiland, van Noord-Beveland gescheiden door het Veerse Gat en van Zuid-Beveland door het Sloe. Door bedijking van schorren en de verzanding van de vaargeul nam het Sloe in betekenis snel af en in 1871 kwam de Sloedam tot stand. Uit die tijd (1872) dateren tevens de spoorlijn Roosendaal–Vlissingen en de eerste grote havenuitbreiding in Vlissingen. In 1929 kwam het gemaal Boreel bij Middelburg tot stand; daarmee kwam een eind aan de eeuwenlang heersende hoge waterstanden in de Polder Walcheren.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vernielden de geallieerden in okt. 1944 op vier plaatsen de dijken van Walcheren (bij Vlissingen, Rammekens, Westkapelle en Veere) om het verzet van de Duitsers te breken. Op 1 nov. begonnen zij de verovering van het eiland, die op 8 nov. was voltooid. Het zeewater bedekte op dat moment het grootste deel van Walcheren en richtte zware schade aan. In 1946 viel Walcheren weer droog. De watersnoodramp van 1953 teisterde Walcheren, in tegenstelling tot de andere Zeeuwse eilanden, vrijwel niet. In 1961 kwam de verbinding (Veersegatdam) met Noord-Beveland tot stand. Tussen Vlissingen en Breskens is een veer over de Westerschelde.

Walcheren wordt vaak om haar stranden geroemd, omdat deze bijna nergens zo schoon zijn als hier! Het is niet voor niets dat op bijna ieder strand de felbegeerde blauwe vlag wappert, welke een garantie biedt voor schoon water en goed verzorgde stranden.

Staatsnatuurmonument de Manteling
Tussen Oostkapelle en Domburg op Walcheren ligt Staatsnatuurmonument de Manteling, een duingebied, dat langzaam overgaat in bos en park, al eeuwenoud. Een wandeling door dit gebied is elke keer weer een belevenis. In elk jaargetijde is dit gebied anders. Vooral de “beukenlaan” is een belevenis op zich. Ook de goudvissenkom en het park van Kasteel Westhove zijn zeer de moeite waard.

Skeelerroute Walcheren op basis van knooppuntensysteem
Walcheren heeft in 2007 de primeur… met de eerste skeelerroute op basis van het Fietsknooppuntensysteem (FIKS). Iedereen die graag skeelert komt op Walcheren prima aan zijn of haar trekken. Zodra het weer het toelaat, zie je skeeleraars op de fietspaden en binnenwegen. Zij kunnen nu een route rijden met het Fietsknooppuntensysteem. De sportievelingen zijn verzekerd van een goede ondergrond om te skeeleren en een mooie route. De route is verkrijgbaar voor € 1,50 bij alle VVV-vestigingen. Op de routekaart is de route uitgetekend. De afstand is zelf te bepalen. Op de borden zelf zijn geen verwijzingen.

Watergangen Walcheren
Door het binnenland van Walcheren loopt een stelsel van watergangen. De watergangen bestaan al vanaf de vroege middeleeuwen. Langs deze oevers komen bijzondere planten en diersoorten voor. Ze functioneren nog steeds, hoewel aangepast en uitbegebreid, als waterberging en afvoer van regenwater naar een aantal gemalen die het overschot lozen op groter buitenwater. Over de oevers van deze watergangen en over het omliggende boerenland lopen inmiddels schitterende wandelpaden.
Met bruggetjes en een trekvlot kunt u heerlijk wandelen over verschillende oevers van de Domburgse en Westkapelse watergang. De wandelroute begint bij Middelburg en splitst even voor Aagtekerke. Daar kun je de route nemen naar Westkapelle (21 kilometer) of naar Domburg (22 kilometer). Het wandelpad is compleet en volledig bewegwijzerd. De route á € 2,50 is onder andere verkrijgbaar bij de VVV’s op Walcheren.